Salta e.o. (Deel 1)
Door: Cock en José
Blijf op de hoogte en volg Cock en Jose
29 November 2013 | Argentinië, Cafayate
Zoals gezegd eerst dus richting noorden, we rijden via een prachtige bosroute bergop Salta uit richting Tilcara. Dit ligt zo'n 176 km van Salta, op 2700m hoogte, maar alles gaat bergop dus niet zo snel. De uitzichten en omgeving zijn prachtig, we zien regelmatig (vakantie)fietsers bepakt en bezakt, die op hun eigen manier genieten van de omgeving. Dat fietsen lijkt ons nog een hele klus. En voor we het het weten zitten we in de Tour de Salta, heuse tourrenners die in deze hitte berg op en berg af rijden. Petje af!
Tilcara is een plaatsje in de Quebrada de Humahuaca en de weg slingert zich hier door de vallei met links en rechts prachtige bergen, uitlopers van de Andes, die zich in verschillende kleuren laten zien (rood, groen, geel, bruin) schitterend!
We nemen eerst nog een afslag naar Salinas Grandes, dit zijn enorme zoutmeren. (@Geert, Bolivia, Potosí is nog indrukwekkender waarschijnlijk :). Het neemt nog wel veel tijd om daar te komen, maar je wilt toch niets missen als je hier bent. Eerst weer omhoog (tot 4200 m) en dan weer naar beneden, ver in de verte zie je de zoutmeren al liggen, de weg loopt er doorheen. Het is een surrealistische omgeving, af en toe lijkt het wel of er water staat ipv zout en de bergen worden er in weerspiegeld. Van dichtbij zie je de opgedroogde zoutvlakten. We schieten nog maar weer eens wat foto's en film.
Dan dezelfde weg weer terug, inmiddels zijn we al wat uren onderweg het is inmiddels 14.45 uur en we vertrokken uit Salta om 9.45 uur.
Om 16.30 uur arriveren we dan toch in Tilcara, wel wat gaar van de lange rit. We scoren een kamer bij Posada Don Juan, leuke kleine huisjes met eigen terras, helemaal goed. We blijven hier 2 nachten en kunnen dan morgen op ons gemak de rest van de omgeving bekijken.
Na een nacht goed slapen, weer op pad. Nu verder de kloof in naar Humahuaca, een klein stadje. De dorpjes in deze kloof zijn allemaal pre-Incanederzettingen. Overal zie je kleine boerderijen en er wordt momenteel geoogst, dus een drukte van belang.
We genieten van de prachtige kleuren en hoewel we toch al op hoogte zitten, pieken er overal nog hoge bergen bovenuit. Beschrijven van wat je ziet blijft toch lastig, dus: zie de foto's.
Dan weer terug naar Purmamarca, dit dorpje staat vooral bekend om zijn 7-kleuren-berg. Tja wat moeten we dan nog zeggen.
Daarna eens lekker relaxen op ons terras, beetje lezen en genieten van het zonnetje.
Soms eet je lekker en soms eet je onverwachts heel lekker. Dat willen we jullie natuurlijk niet onthouden. We lopen 's avonds een restaurantje binnen, het ziet er wat eenvoudig uit. Maar het eten is werkelijk heerlijk, vooraf een locale vleespastei in maisblad, dan heerlijke sappig lamavlees met saus en toe crêpes chocolat. Dit alles natuurlijk vergezeld van een lokale Argentijnse wijn van Don David. We hebben er inmiddels al veul geproefd, dat hoort hier natuurlijk.
Woensdag 27 november alweer, vandaag reisdag. Eerst terug naar Salta, deze keer over de snelweg. Dat gaat snel, daar is verder niets over te melden. Dan via de N33 naar Cachi, we weten niet zeker of we dit gaan halen, maar dat is het mooie van niks van te voren regelen, dan kun je altijd de plannen nog eens bijstellen.
Het gaat voorspoedig en na een korte snelle hap bij het benzinestation van Salta besluiten we richting Cachi (2371m hoogte) door te gaan. Afstand van Salta 170 km, maar u raadt het al berg op en berg af.
Eerst passeren we wat bos en akkerbouw, maar al ras gaat de weg weer omhoog. Het is vandaag een bewolkte dag en de pieken van de bergen zijn omringd door de wolken. Hoogste punt hier: 4200m, temp 10 gr en het uitzicht zal hier prachtig zijn maar door de al eerder genoemde bewolking zien we daar niets van. Maar dan ineens komen we uit de wolken en ontvouwd zich de altiplano. De hoogvlakte van de Andes, de zon schijnt en wauw wat een fantastische omgeving! Je kunt hier ver van je afkijken en links en rechts alweer hoge bergen. Ver in de verte zie je de weg die je moet gaan. Regelmatig stoppen we bij diverse uitzichtpunten. We rijden nu door het Parque Nacional los Cardones, vernoemd naar de grote cactus die hier groeit. Elke keer heb je weer een andere omgeving op deze route, zeer speciaal. Hier geen wolkje aan de lucht, als je achterom kijkt zie je ze tegen de bergtoppen opgestuwd worden. In Cachi slapen we een nachtje. Ook hier bij het eten maar weer een fles van de lokale wijngaard, deze ligt op 2800m, de wijn smaakt dan ook "hemels" ;). Morgen vervolgen we de route N40 naar Cafayete. Daarover later meer.
Adios amigos
Tilcara is een plaatsje in de Quebrada de Humahuaca en de weg slingert zich hier door de vallei met links en rechts prachtige bergen, uitlopers van de Andes, die zich in verschillende kleuren laten zien (rood, groen, geel, bruin) schitterend!
We nemen eerst nog een afslag naar Salinas Grandes, dit zijn enorme zoutmeren. (@Geert, Bolivia, Potosí is nog indrukwekkender waarschijnlijk :). Het neemt nog wel veel tijd om daar te komen, maar je wilt toch niets missen als je hier bent. Eerst weer omhoog (tot 4200 m) en dan weer naar beneden, ver in de verte zie je de zoutmeren al liggen, de weg loopt er doorheen. Het is een surrealistische omgeving, af en toe lijkt het wel of er water staat ipv zout en de bergen worden er in weerspiegeld. Van dichtbij zie je de opgedroogde zoutvlakten. We schieten nog maar weer eens wat foto's en film.
Dan dezelfde weg weer terug, inmiddels zijn we al wat uren onderweg het is inmiddels 14.45 uur en we vertrokken uit Salta om 9.45 uur.
Om 16.30 uur arriveren we dan toch in Tilcara, wel wat gaar van de lange rit. We scoren een kamer bij Posada Don Juan, leuke kleine huisjes met eigen terras, helemaal goed. We blijven hier 2 nachten en kunnen dan morgen op ons gemak de rest van de omgeving bekijken.
Na een nacht goed slapen, weer op pad. Nu verder de kloof in naar Humahuaca, een klein stadje. De dorpjes in deze kloof zijn allemaal pre-Incanederzettingen. Overal zie je kleine boerderijen en er wordt momenteel geoogst, dus een drukte van belang.
We genieten van de prachtige kleuren en hoewel we toch al op hoogte zitten, pieken er overal nog hoge bergen bovenuit. Beschrijven van wat je ziet blijft toch lastig, dus: zie de foto's.
Dan weer terug naar Purmamarca, dit dorpje staat vooral bekend om zijn 7-kleuren-berg. Tja wat moeten we dan nog zeggen.
Daarna eens lekker relaxen op ons terras, beetje lezen en genieten van het zonnetje.
Soms eet je lekker en soms eet je onverwachts heel lekker. Dat willen we jullie natuurlijk niet onthouden. We lopen 's avonds een restaurantje binnen, het ziet er wat eenvoudig uit. Maar het eten is werkelijk heerlijk, vooraf een locale vleespastei in maisblad, dan heerlijke sappig lamavlees met saus en toe crêpes chocolat. Dit alles natuurlijk vergezeld van een lokale Argentijnse wijn van Don David. We hebben er inmiddels al veul geproefd, dat hoort hier natuurlijk.
Woensdag 27 november alweer, vandaag reisdag. Eerst terug naar Salta, deze keer over de snelweg. Dat gaat snel, daar is verder niets over te melden. Dan via de N33 naar Cachi, we weten niet zeker of we dit gaan halen, maar dat is het mooie van niks van te voren regelen, dan kun je altijd de plannen nog eens bijstellen.
Het gaat voorspoedig en na een korte snelle hap bij het benzinestation van Salta besluiten we richting Cachi (2371m hoogte) door te gaan. Afstand van Salta 170 km, maar u raadt het al berg op en berg af.
Eerst passeren we wat bos en akkerbouw, maar al ras gaat de weg weer omhoog. Het is vandaag een bewolkte dag en de pieken van de bergen zijn omringd door de wolken. Hoogste punt hier: 4200m, temp 10 gr en het uitzicht zal hier prachtig zijn maar door de al eerder genoemde bewolking zien we daar niets van. Maar dan ineens komen we uit de wolken en ontvouwd zich de altiplano. De hoogvlakte van de Andes, de zon schijnt en wauw wat een fantastische omgeving! Je kunt hier ver van je afkijken en links en rechts alweer hoge bergen. Ver in de verte zie je de weg die je moet gaan. Regelmatig stoppen we bij diverse uitzichtpunten. We rijden nu door het Parque Nacional los Cardones, vernoemd naar de grote cactus die hier groeit. Elke keer heb je weer een andere omgeving op deze route, zeer speciaal. Hier geen wolkje aan de lucht, als je achterom kijkt zie je ze tegen de bergtoppen opgestuwd worden. In Cachi slapen we een nachtje. Ook hier bij het eten maar weer een fles van de lokale wijngaard, deze ligt op 2800m, de wijn smaakt dan ook "hemels" ;). Morgen vervolgen we de route N40 naar Cafayete. Daarover later meer.
Adios amigos
-
29 November 2013 - 07:56
Ingmar:
Prachtig prachtig en nog eens prachtig! Door het verhaal te lezen geniet je zelfs op afstand heerlijk met jullie mee.. Dus ook maar een wijntje los gemaakt ;)
geniet ervan!!
gr
Ingmar -
29 November 2013 - 08:11
Irene:
Helemaal met Ingmar eens. Ook de foto's geven een mooi beeld. Volgende verre reis gaat waarschijnlijk ook naar Argentinie; erg afwisselend, zo te lezen en alles even prachtig!
Veel plezier nog verder
Groet,
Irene -
29 November 2013 - 08:11
Tommie:
Ook ik reis door het lezen van die mooie reisverslagen een beetje met jullie mee. Ook een paar collega's die ik het laat lezen.met een pluim voor je schijfkunst. geniet er nog van doe ik het ook.Tommie -
29 November 2013 - 08:42
Sytske:
Ha, heerlijk om mee te genieten. Hoop dat je geen spijt hebt dat je je reisplannen hebt aangepast.... Groetjes, Sytske -
29 November 2013 - 11:24
Anne-Marie:
ZO MOOI!
DE VERHALEN, DE FOTO'S!
SUPERGAAF!!!!
Liefs,
Anne-Marie. -
29 November 2013 - 13:20
Thea:
Hoi Cock en José,
Wat een mooie plaatjes weer en een leuk verhaal.
-
01 December 2013 - 15:01
Theo Agterberg:
Hoi Cock en Jose,
Wat een fantastische reis maken jullie. Complimenten voor de prachtige reisverhalen en foto's.
Om zo'n reis te ervaren is natuurlijk schitterend maar om het dan zo te verwoorden vind ik knap.
Ik kan me voorstellen dat de spons vol raakt en dat je een moment bereikt dat je bij het zien van weer nieuwe prachtige natuur gaat denken van, oh ja ook mooi.
Nog veel succes bij het vervolg van jullie reis.
Wij hebben gisteren een gezonde 2e kleindochter gekregen, Anouk.
Groeten Harriet en Theo
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
